Mythos levensmiddelenindustrie
Laten we in deze informatiestroom ook eens een licht werpen op de grote boze wolf, de levensmiddelen industrie. Vanaf het moment dat het geïntegreerde gemengde landbouw bedrijf ingeruild werd voor industrieel geproduceerde monoculturen, ging het fout. Als je namelijk terugkijkt naar alle succesvolle culturen voor ons, zul je zien dat deze allemaal om het gemengde boerenbedrijf draaiden. Dus wat was de reden dat we het wiel opnieuw uit wilden vinden? Was het winst bejag of het excuus dat we steeds meer monden te voeden hebben?
De voedselvoorziening is vanwege de monoculturen van zo’n slechte kwaliteit aangezien er nagenoeg geen energie meer in zit. Hoe wil je op giftige dode grond, waar alle voedingsstoffen door de jaren heen verbruikt zijn, gezonde voeding kweken?
Uiteraard zijn er ook de uitzonderingen die onder de naam Biologisch worden geschaard. Je kunt deze branche onderverdelen in twee groepen. Aan de ene kant de Eko-producten die op natuurgetrouwe wijze worden verbouwd met minder of geen bestrijdingsmiddelen en/of kunstmest. Daarnaast heb je de Biologisch Dynamische methode, ontwikkeld door Rudolf Steiner (grondlegger van de antroposofie), welke de samenhang tussen mens, plant, dier, bodem en kosmos in de gaten houdt. Dit komt onder andere tot uiting in het gebruik maken van de zaaikalender die de maancyclus volgt. Hij gaat uit van het feit dat alles bezield is, ook ons voedsel. Een man naar mijn hart.
Iedereen kent tenslotte wel het voorbeeld van de kokkin die de maaltijd met liefde bereidt en dat deze daardoor ook veel lekkerder smaakt. Zo is het ook met het proces dat ervoor ligt. Als je als boer je land met liefde bewerkt, je oogst vol respect en met inzicht in natuurlijke processen behandelt, dan word je hier ook voor beloond. Dit inzicht hebben gelukkig al heel wat wijze boeren opgedaan en de chemische monoistische landbouw de rug toegekeerd.
Er is ook niets mis met de gedachte om het vlees een keertje over te slaan. Het is alleen een kwestie van gewenning en er zijn genoeg alternatieven. Ik persoonlijk at zelden vlees, een enkele keer een tartaartje of een stukje kip, maar een steak kreeg ik niet eens weg. Dan staakten mijn darmen, het kostte mijn lichaam zoveel energie om het verteerd te krijgen. Dan nam ik liever een visje, dat zwom en zwemt af en toe nog steeds, heerlijk relaxed door mijn darmkanaal.
Het fabeltje – melk is goed voor elk
Als je een samenleving hebt waar geld niet meer de drijfveer is, hoef je ook de productie van melk en vlees niet meer te subsidiëren. Dit is zeker een interessante these, die misschien wel binnenkort verwezenlijkt wordt. Het is tenslotte inmiddels wel een bewezen feit dat melk na de babyfase helemaal niet gezond is. Het is een overblijfsel van een fabeltje dat ooit door de zuivelindustrie in de wereld is gezet en dat krampachtig in leven wordt gehouden, uit angst voor omzetverliezen. Hoe kan het namelijk dat bij onze hoge melkconsumptie zoveel botontkalking in Nederland voorkomt? Als we zouden afzien van melk hebben we al een grote inhaalslag gemaakt op de meest voorkomende melk gerelateerde gezondheidsklachten zoals allergieën, darmklachten en migraine. Gelukkig is al grotendeels een eind gekomen aan de in onwetendheid gezetelde maar goedbedoelde kindermishandeling in de vorm van schoolmelk.
Genoeg is genoeg – leven in overvloed
Eigenlijk spreken we van een groot luxe probleem in onze westerse wereld. Wij leven in overvloed en menen dat dit ook een excuus is om ons vol te stoppen met eten. Zoveel hebben wij niet nodig om te leven. Vouw je handen maar in een kommetje; dat is de hoeveelheid voor een dag. De kwaliteit is belangrijker. Begin met een plantenbak met verse kruiden op je balkon of ga even het zogenaamde onkruid te lijf in tuin of park. Je vindt hier ongekende vitamine bommen van alles wat je nodig hebt.
Het is zo simpel dat het voor de mensheid ingewikkeld geworden is. Iedere dag een handjevol en je hebt al meer voedingsstoffen en energie binnen dan drie supermarkt maaltijden op een dag.
Wij spreken over een dreigende hongersnood, maar lopen iedere dag voorbij aan onbegrepen voedingsbronnen, tussen de stenen en aan de kant van de weg. Sta eens stil en gebruik de oneindige digitale informatiestroom om dit zogenaamde onkruid te leren kennen, wat je tot nu toe chemisch hebt bestreden. Als je het daarna als heilig gaat zien is het hetzelfde als ontwaken. Met een zulk grote informatie-overvloed tot onze beschikking, kan de mensheid zich niet meer verschuilen achter onwetendheid.
Verlamd door dode voeding
Hoe lang heb ik niet geleden aan een constante moeheid tot aan een verlammend gevoel na de maaltijd. Dat dit een teken was van onverdraaglijkheid en dode voeding was mij toen nog niet bekend. Maar het leven gaat zoals het gaat en ik heb deze ervaringen eerst moeten maken, om er uiteindelijk van te leren. De naam levensmiddelen is dan ook zeker niet meer passend, aangezien het voor het grootste gedeelte om dood voedsel gaat.
Dat je een lichte dip ervaart tussen 13 en 15 uur is een natuurlijk proces en heeft te maken met het dagritme van je organen. Maar bij mij kon je niet bepaald spreken van een rustmomentje. Het kwam weleens voor dat ik me na de lunch uren niet meer kon bewegen. Mijn hele lichaam leek volledig verlamd en zwaar, dit fenomeen gepaard met de wijdverbreide onwetendheid had als resultaat dat ik steeds dieper wegzakte.
Het was tijd om voor onafhankelijkheid en eigen verantwoordelijkheid te kiezen. Te ervaren met alle zintuigen wat mij goed deed en te ontwaken uit mijn Doornroosje slaap. Ben jij ook al wakker?
Het inzicht dat conserveringsstoffen, kleurstoffen, smaakversterkers, kunstmatige aroma’s en dood voedsel moe maken, had mijn leven veranderd. Het is zeker niet normaal als je doodmoe bent na een maaltijd. Probeer het maar eens uit met zelf gekweekt, vers geplukte of verantwoorde Demeter voeding.
Eet smakelijk!